Liefste Kracht, laat mij niet in de steek

De zon scheen door de ramen. De kitten Powy lag in het mandje bij het raam. Powy was bij haar nieuwe baasjes. Haar mama, broertjes en zusjes waren verdwenen, uit het zicht. Powy was bang. Ze snapte niet waar haar mama was. Ze durfde niks meer. Powy was haar kracht verloren. Niemand kon haar vertellen waarom ze hier is en waar ze is. Ze wou weer spelen, dollen en duiken. Slapen bij haar mama, haar broertjes en haar zusjes. Nu lag ze er zo alleen bij. Ze voelde niet meer de warmte en de veiligheid, die ze had bij haar mama. Powy keek uit het raam. Twee grote ogen leken naar haar te kijken. Powy stapte uit haar mandje en liep naar de andere kant. Ze keek recht in de ogen van een grote kat. Een tijger. De tijger leek niemand anders te zien. Powy leek wel de enige die hem zag. Powy zette haar pootje tegen het raam. De Tijger kwam dichterbij en zette zijn poot tegen het raam. Powy voelde iets in haar gebeuren. Alsof ze groot werd en kon brullen. "Wie ben jij?", vroeg Powy. "Jouw kracht, liefste Powy." De Tijger klonk groot, wijs en lief. "Liefste Kracht, laat me niet in de steek en vertel waar mijn familie is.", zei Powy. "Kittens worden na een periode naar een gezin gebracht. Jouw mama is thuis en je broertjes en zusjes zijn ook bij een gezin. Geloof me, liefste Powy. Dit gezinnetje zal goed voor je zorgen. Ken je ze al?", vroeg de tijger. "Nee." "Er is een papa, een mama en zij hebben twee zoons en een dochter. Ze zijn heel lief en zorgen goed voor jou. En ik zal er voor jou zijn. Jij hebt ook kracht in je!" De tijger maakte zich groot en gaf een brul. Powy voelde het tot in haar staart en probeerde hem na te doen. Ze zette haar pootje tegen het glas. De Tijger zette zijn poot tegen die van haar, met het glas ertussen. Maar Powy voelde het in haar lijf. Toen het gezin thuiskwam, voelde Powy de kracht van de tijger in haar lijf. Ze huppelde op het gezin af en knuffelde met ze. Ze kreeg knuffels, kusjes en wat lekkers. En Powy vond hun hond niet meer eng. Ze kwam erachter dat ze lief waren. Elke dag als het gezin naar werk of school was, kwam de tijger langs. Powy kwam altijd blij op het gezin af als ze thuiskwamen, sliep met de hond in het mandje, speelde met de hond en het gezin en kwam elke avond bij hun op schoot liggen. Ze voelde zich dolgelukkig. Ze keek uit het raam en zette haar pootje ertegen. De tijger deed hetzelfde. "Liefste Kracht, jij laat mij nooit meer in de steek.", zei Powy toen.

#Liseroos #Liseroosblog #verhaal #blog #kitten #poes #bijzonder #tijger #kracht #Powy