top of page
Foto van schrijverLiseroos

Ik ben geen afvoerputje

"Ik ben geen afvoerputje. Ik kan er toch niks aan veranderen? Maar toch gebeurd het elke keer weer. Ik weet het gewoon even niet meer. Lieve mensen, ik kan het niet veranderen, dat moet je zelf doen!"


Elke dag op school krijgt Jesh hoofdpijn of komt hij verdrietig thuis. Lang weet Jesh niet wat er aan de hand is, tot zijn beste vriend hem over zijn problemen thuis verteld. En plots hoort Jesh bij heel veel kinderen dat ze problemen hebben. Jesh zuchtte diep. Hij slenterde naar Charlie toe. Charlie zag zijn verdrietige gezicht. "Wat is er aan de hand, Jesh?", vroeg hij, terwijl hij een arm om Jesh zijn schouder sloeg. Jesh zuchtte diep. "Ik ben vol, Charlie. Ik overstroom.", zei hij. Charlie ging met hem aan de tafel in de zon zitten. "Waarmee?" Jesh keek Charlie aan. "Met de problemen van alle mensen om me heen. Ik draag het met me mee en weet niet hoe ik het moet oplossen. Ik wil ze graag helpen met de problemen die ze hebben, maar dat kan ik niet. Overal waar ik kom voel ik wel één persoon met zware problemen. En op school zijn er heel erg veel mensen met problemen. Ik weet niet wat er speelt. Sommige zijn misschien ziek of depressief, de ander heeft het moeilijk thuis, een ander wordt gepest en andere hebben dierbare verloren. Wat kan ik voor ze doen, Charlie?", vroeg Jesh verdrietig. Charlie gaf hem een aaitje over zijn wang. "Ik weet dat je mensen graag wil helpen. Dat willen heel veel mensen. Maar verlies jezelf niet, Jesh. Jij kan geen problemen van een ander verhelpen. Dat moeten ze zelf doen. Je kan ze wel jouw liefde geven of tips geven, als dat nodig is. Maar jij hebt jouw leven, zij hebben hun leven. Je kan problemen van mensen niet oplossen. Dat zijn gewoon veel te veel mensen. Het allerbelangrijkste is dat jij gelukkig bent, Jesh. Want uiteindelijk heb jij jezelf ermee. Als je alle mensen op de wereld zou moeten helpen, zou dat nooit lukken. Dat zijn er gewoon veel te veel. Je kan jouw licht en liefde verspreiden en geven, meer niet. Jij kan ze laten zien hoe je kan genieten van de kleine dingen. Maar verder kan je niks anders doen, Jesh. Ze moeten het zelf doen." Jesh keek Charlie aan. "Maar dat is het probleem, Charlie. Zij weten niet hoe, daarom vertellen ze het aan mij. En ik ga mij dan heel verdrietig voelen.", zei Jesh. "Dat weet ik, Jesh. Dat weet ik. Maar onthoud, jij bent geen afvoerputje waar mensen hun problemen door kunnen spoelen en het is weg. Nee, jij bent net als alle anderen een mens, met je eigen levenspad. Je hoeft het niet voor ze over te nemen of op te lossen. Dat is echt niet nodig, Jesh. Ik weet dat het moeilijk is, maar je kan niet meer doen dan ze wat extra liefde te geven." Jesh zuchtte diep. Charlie had dan wel gelijk, toch voelde hij zich nog steeds rot. "Maar ik voel me dan zo, zo schuldig ofzo. Dat ik het dan heel goed heb terwijl andere dat niet hebben.", zei Jesh. "Jesh, kijk eens naar de wei. Kijk eens naar de paardjes. In moeilijke tijden zullen zij ook niet gaan treuren over de andere paarden. De paarden denken ook niet na over andere paarden op de wereld die het heel moeilijk hebben. Maar zoals ik zei, je kan al die mensen niet helpen, dat zouden ze toch echt zelf moeten doen. En misschien is het nu heel erg hard wat ik ga zeggen, maar zij hebben er voor gekozen om dat mee te maken. Zij hebben zich opgeofferd of het is een verweking uit een ander leven, bijvoorbeeld dat degene die het nu meemaakt, dit in een vorig leven iemand heeft aangedaan. Dat is niet leuk, maar jij moet zorgen voor je eigen geluk. Als iedereen zou gaan treuren om de mensen aan de andere kant van de wereld, wordt het er niet beter op. Maar door jouw licht, liefde en blijheid uit te stralen, kan je ook de moeilijke mensen een beetje helpen. En niemand is hier zonder trauma's, dat is gewoon zo. Ook jij hebt een trauma en ik ook. Maar je kan ze wel helen, want daar ben je voor op aarde gekomen. Snap je dat, Jesh?" Jesh knikte. "Ja, bedankt Charlie. Ik vind het heel zielig voor al die mensen, maar ik kan niks doen. En ik ben ook geen afvoerputje." Charlie knikte. "Wil je nu een stukje rijden?" Jesh knikte en stond op. Samen liepen hij en Charlie naar de wei.



Wie Charlie is? Lees het in blogpost Charlie


32 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Neem me mee

Comments


bottom of page