De lieveling

De pony Filly stond in haar stal. Ze woont op een manege en loopt in de lessen. Filly spitste haar oortjes. Ramon, de instructeur gaf haar een aai. "Goeiemiddag, Filly. Heb je zin om zo mee te gaan? Ik zal je ruiter wel even halen!" Ramon liep weg. Filly stak haar hoofd uit de stal. Ze was benieuwd op wie haar ging rijden. "Nee ik wil op Filly!" "Nee ik!" Filly snoof. Oh nee toch. Het was toch niet weer zover? Elke dag maakte kinderen ruzie om haar, omdat Filly bijna iedereens lievelingspony was. Filly liep achteruit en draaide zich om. Ze wou niet dat mensen ruzie maakte om haar. Waarom kon ze zelf niet kiezen wie er op haar reed? De twee meisjes doken op voor haar stal. "Ik ga op haar!", riep het meisje met de blonde haren. "Nee ik! Ik heb het recht om op haar te rijden!", riep het meisje met de bruine haren terug. "Niet waar! Jij bent al geweest!" "Nee! Ik..." "Meiden! Kap eens!" Ramon kwam erbij staan. "Ik kies wie er op Filly mag rijden!" "Wie?", vroeg het meisje met de blonde haren. "In ieder geval jullie niet.", zei hij. "Wie dan wel?", vroeg het andere meisje. Ramon zuchtte. "Onze nieuwe leerling!" De meisjes keken elkaar aan. "En wie is dat dan?", vroeg het meisje met het blonde haar. Ramon zuchtte. "Jullie zien het zo wel. Jij gaat op Essie en jij op Mondy.", zei Ramon. "Op Mondy? Ja dag! Ik ga echt niet op die stomme pony!", zei het meisje met het bruine haar. "Ten eerste ga jij op de pony die ik aan je geef en ten tweede, Mondy is geen stomme pony. Mondy wil jou veel leren, goed? En nu poetsen! Hup!" De meisjes liepen zuchtend weg. Ramon opende de staldeur van Filly. Filly duwde haar neus in zijn handen. "Hey meisje." Ramon deed haar het halster om. Hij bond het halstertouw vast aan de stang in haar stal. Hij liep de stal uit. Filly was benieuwd wie de nieuw leerling was. Ramon zette de poetskist bij haar staldeur en liep weer weg. Filly spitste haar oren. Ze rook iemand die ze niet kende. Ramon kwam bij de stal staan. Naast hem stond een klein jongetje van een jaar of veertien. Hij had bruin haar en lieve blauwe ogen. Filly had nog nooit een jongen gezien op de manege. Ze werd altijd bereden door meisjes. Filly rook zacht aan hem. "Laat haar maar aan je ruiken en zeg maar hoe je heet. Dan haal ik alvast het hoofdstel.", zei Ramon. De jongen stak zijn hand uit. "Hoi, Filly. Ik ben Lowi.", fluisterde hij verlegen. Filly vond hem leuk. Ramon hing het hoofdstel aan de staldeur en gaf Lowi een borstel. "Zo. Poets haar maar. Je moeder had verteld dat je dat al kon." Lowi pakte voorzichtig de roskam en begon Filly te poetsen. Filly vond het heerlijk. Nadat ze gepoetst was, kwam Ramon weer terug. Hij had het zadel vast. "Kijk Lowi. Zo doe je het zadel op." Ramon legde het zadel zacht neer, deed het dekje goed en trok het zadel een beetje naar achteren Hij maakte de singel een beetje vast en pakte het hoofdstel. Filly zuchtte diep. Ze opende haar mond en zacht schoof Ramon het bit naar binnen. Hij deed de riempjes vast. Lowi keek toe. Ramon singelde nog even aan en gaf de teugels toen aan Lowi. "Loop maar naar de bak." Lowi pakte de teugels vast en gaf een kneepje in de teugels. Filly liep achter hem aan. Ze gingen de binnenbak in. De meisjes die ruzie om haar maakte keken hem met grote ogen aan. Ramon kwam naast Lowi staan. "Meiden, dit is Lowi. Hij komt bij jullie in de les rijden.", zei Ramon. De meisjes giechelde. "Pff. Een jongen die paardrijd? Paardrijden is voor meisjes hoor! Hij gaat er niks van bakken!", giechelde het meisje met het bruine haar. "Hij is vast nog lomper dan een Haflinger!", lachte het andere meisje. Ramon sloeg zijn arm om Lowi heen. "Jongens kunnen prima paardrijden. Paardrijden is voor jongens en meisjes. En vroeger reden de jongens trouwens op paarden, dus zeg maar niks! Het is al spannend genoeg voor Lowi! En trouwens, ik kan het toch ook! Hup! Vooruit!" Mondy schoot vooruit en gaf een bok. Ramon negeerde het en deed de singel nog een beetje vast. Hij zette het krukje neer. "Je doet het goed hoor, Lowi.", zei hij. Filly zuchtte diep. Die arme Lowi. Ze voelde dat hij eigenlijk moest huilen, maar hij wou dat niet laten zien. Ramon hield de stijgbeugel vast. Lowi steeg op en pakte de teugels vast. "Goed zo, Lowi. Filly is heel braaf." Filly zou die meiden eens wat laten zien! Ze vond het juist leuk dat een jongen op haar reed. Eens wat anders! Filly stapte braaf van de hoefslag en liep achter Essie aan. Essie is een brave Welsh pony. Hij heeft als kleur zweetvos, waardoor sommige kinderen denken dat hij een Haflinger is. Mondy is een zwarte Connemara pony. Ze is een moeilijk paardje, maar Ramon had ooit verteld dat ze de ruiter alleen maar heel veel leert. Ramon keek op. "Maak maar een grote volte bij B.", zei hij. Mondy en Essie stapte naar de B. Filly liep achter ze aan. Lowi hield de teugels niet te strak en bracht zijn hand naar links. Filly vond het heerlijk. Lowi kon echt goed rijden! De meisjes die ruzie om haar maakte, trokken altijd aan de teugels. Filly was braaf. Ze wou graag vaker met Lowi werken!

Filly stond in haar stal. Het was de volgende dag. Filly zuchtte diep. Lowi zal er niet zijn vandaag. Filly spitste haar oren. Een meisje met rood haar dook op voor haar stal. Ze wou bijna de stal openen, tot een ander meisje naast haar opdook. "Hé, jij gaat niet op Filly! Dat ben ik!" "Echt niet! Vandaag mocht ik!", zei het meisje met het rode haar. Het meisje met het zwarte haar rolde met haar ogen. "Dat is niet zo!" Filly legde haar oren naar achter. Elke dag hetzelfde liedje! De meisjes bleven naar elkaar schreeuwen. Waar was Ramon nu Filly hem nodig had? De meisjes begonnen steeds erger ruzie te maken. Het meisje met het rode haar deed Filly het halster om en rende de stal uit. Filly draafde achter haar aan. Maar het meisje met het zwarte haar trok plots aan het halstertouw. De meisjes bleven trekken. Filly snoof en zette een paar stappen achteruit. De meisjes schreeuwde en plots voelde Filly een klap op haar hoofd. Filly steigerde. De meisjes doken in elkaar, keken elkaar woedend aan en begonnen toen naar elkaar te roepen. Filly draaide zich vliegensvlug om en galoppeerde naar de uitgang van de binnenbak. "FILLY!", riepen de meisjes. Filly schrok ervan en sprong opzij. Met een klap botste ze tegen de wand aan. Filly werd duizelig en viel op de grond. Haar benen zaten vast in de hoek. Filly trappelde. Ramon kwam de bak in. "Filly! Wat is er gebeurd?", vroeg hij geschrokken. De meisjes zwegen. Ramon keek ze aan. "Zeg dat het niet waar is? Hebben jullie ruzie om haar gemaakt?" "Zij ging met Filly ervandoor!", zei het meisje met het zwarte haar. Ze wees naar het andere meisje. "Maar zij begon te slaan!", zei het meisje met het rode haar. Ramon schudde zijn hoofd. "Het boeit me niet wie wat gedaan heeft! Jullie zijn alle twee fout en jullie hebben Filly in de problemen gebracht! Nu moet ik de dierenarts bellen en ze zal vast niet meer in de les mogen lopen!", zei Ramon streng. De meisjes slikten en keken elkaar aan. Ze zeiden niks. Ramon liep naar Filly toe. "Rustig meisje. Lig eens stil. Dan kan ik je helpen." Filly keek angstig Ramon aan. Ramon pakte haar voorbenen en trok ze naar zich toe. Snel zette hij een paar stappen achteruit. Filly stond meteen op. Ze had er moeite mee en wou wegvluchten. Ramon pakte haar halster en keek naar haar benen. Hij schudde zijn hoofd. Filly vreesde het ergste...

Filly liet haar hoofd hangen. De dierenarts aaide haar en zuchtte. "Helaas. Ze heeft veel wonden op haar benen, dus ze zal veel moeten rusten. Elke dag een uurtje buiten stappen is voldoende en ze heeft extra voer nodig. Een lekkere poetsbeurt zou haar ook goed doen. Maar alleen iemand waar Filly zich fijn bij voelt en die rustig is. Filly zal ik na twee weken opnieuw nakijken.", zei de dierenarts. Ramon knikte. "Bedankt. Ik zal kijken wie ik kan vragen." De dierenarts gaf Ramon nog een briefje en liep toen de stallen uit. Hij knipoogde naar Filly. Filly vond hem geen vervelende dierenarts. Toen hij voor de eerste keer langskwam had hij zich voorgesteld. Filly dacht na. Hij heet Tim! Ja! Ramon dacht na. Vier kinderen kwamen rond hem heen staan. Het meisje met de rode haren, met het zwarte haar, met het bruine haar en met het blonde haar. "Mag ik voor haar zorgen?", vroegen ze tegelijk. Ze wouden elkaar al uitschelden, maar Ramon nam het woord. "Nee. Ik ga iemand anders vragen.", zei hij. "Oh ja? Wie?", vroeg het meisje met het zwarte haar. "Lowi.", zei Ramon. "Lowi! Haha met hem kan je helemaal niks! Hij is nog slomer dan een bergpony!", lachte ze. "Je zal je nog verbazen over Lowi. En stop met hem uitschelden! Jullie zouden een voorbeeld moeten nemen! Lowi maakt tenminste geen ruzie op de pony's en gaat bewust en vriendelijk met ze om! Jullie mogen niet voor Filly zorgen! Jullie maken veel te veel ruzie om haar. Daar wordt ze nog zieker van! Dus kies maar een andere pony uit!", zei Ramon streng. De meisjes keken hem aan. "Maar waarom heeft Lowi het recht om op Filly te passen? Wij kunnen dat toch ook?", vroeg het meisje met het blonde haar. Ramon keek haar aan. "Nee. Jullie maken teveel ruzie met elkaar om Filly en daarom vind ze jullie nu eng. Lowi zorgt goed voor haar en is rustig. En hij kan dan rustig wennen. En ik wil dat jullie stoppen met Lowi pesten. Paardrijden was vroeger een jongenssport, want de ridders en, cowboys en indianen reden op de paarden. Jongens kunnen net zo goed paardrijden als meisjes. En Lowi is een rustige jongen die goed weet hoe hij om moet gaan met Filly. En ik heb gezien dat Filly zich op haar gemak voelt bij hem. Jullie mogen voor een ander paard zorgen. En wees lief voor Lowi. Hij is al gevoelig. Als jullie aardig tegen Lowi doen en je gedraagt, mogen jullie misschien wel een keertje Filly knuffelen. Maar alleen als jullie rustig doen en lief zijn voor Lowi en de paarden. Dan zal ik erover nadenken.", zei Ramon. De meisjes zuchtten en liepen toen weg. Ramon aaide Filly zacht. "Ik ga maar eens even Lowi's ouders bellen. Ben zo terug, meisje." Filly keek Ramon na. Ramon kon hard en streng zijn, maar hij was super lief. Hij was alleen streng tegen mensen die ook echt niet snel luisterde. Filly zuchtte diep. De eigenaresse van de stal was niet blij met haar ongeluk. Maar Ramon zorgde goed voor haar. Ramon is helaas niet de eigenaar. Hij is gewoon instructeur in dienst op de manege. Filly begon te eten.

Er was een maand voorbij gegaan. Lowi had elke dag hard voor Filly gezorgd. Ramon kwam met Lowi voor haar stal staan. Lowi deed het halster om. Filly spitste haar oren. Hé hem kende ze! Filly zag de slanke jongen staan. Hij was eigenaar van een manege en helpt getraumatiseerde paarden. Charlie heet hij. "Hoi Filly! Ik kom je even behandelen!", zei hij knipogend. Filly brieste. Charlie kwam vaak langs. Hij en Ramon zijn collega's. De manege van Charlie ligt in een ander dorpje, maar hij komt dus vaak langs. Charlie masseerde Filly en hij kletste met haar over de ruzies. Lowi was de verzorger van Filly en mocht op haar rijden. Filly liep niet meer vaak in de lessen. Filly voelde zich gelukkig. Ze kwam ook veel vaker buiten dan eerst en werd bitloos bereden. Filly stond alleen 's nachts op stal. Dat was beter dan eerst. Lowi gaf Filly een knuffel. "Ik hou van jou.", fluisterde hij. Filly sloot haar ogen. Ze hield ook van hem.

#Liseroos #Liseroosblog #blog #verhaal #manegepony #paard #pony #manege #paardrijden #rijpony #lievelingspony #paardenjongen