De zwarte hengst Stormblaze galoppeerde hard de wei rond. Hij hoorde gefluit. Stormblaze gaf een bok en draaide zich om. Zijn baasje Jayro riep hem! Stormblaze snoof en galoppeerde naar Jayro. Jayro moest lachen. "Hoi lieverd! Ik heb goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws is dat je moet verhuizen. Het goede nieuws is dat het een beter huisje is dan hier en ik verhuis mee!", zei Jayro. Stormblaze keek zijn wei rond. Hij snoof. Waarom dat? Het was prima hier, toch? Jayro aaide hem. Stormblaze gaf hem een duwtje. Jayro nam Stormblaze mee naar de mini paardenbus. Stormblaze ging maar mee. Hij snapte het niet zo goed.
Er waren heel wat uurtjes voorbij. Stormblaze werd uit de paardenbus gehaald. Hij zag van alles. Hij maakte kennis met de eigenaar Charlie. Charlie kon hem verstaan en is spiritueel. Hij geeft ook paardrijles, op een super lieve manier. Verder maakte hij kennis met de stalhulpjes. De stalhulpjes doen de klusjes op de manege en ontvangen mensen als ze aankomen op de manege. Stormblaze duwde zijn neus tegen de wang van Jayro. Jayro aaide hem. Hij sloot het hek en draaide zich om. Hij liep weg. Stormblaze keek Jayro na. Hij keek naar de wei naast zich. Hij liep naar het hek en keek naar een paard. Hij snoof zacht. Het paard spitste de oortjes en keek hem aan. "Hoi mooi meisje! Kom eens!", zei Stormblaze. De merrie snoof alleen maar. Met grote ogen keek ze hem aan. Haar witte vacht glanste in de zon. Stormblaze keek naar een ander paard. Het paard was bruin. Het was een Arabier. Stormblaze hinnikte zacht. De Arabier keek meteen op en draafde naar hem toe. "Hoi! Wie ben jij?", vroeg de Arabier. "Ik ben Stormblaze. Ik ben hier net aangekomen met mijn baasje Jayro. Wie ben jij?", vroeg Stormblaze. "Ik ben Calippo. Ik ben het paard van Emiel. Ken je Emiel? Hij is stalhulpje! Hij heeft blond haar, blauwe ogen en kletst honderduit!", zei Calippo. "Ja ik heb hem wel gezien.", zei Stormblaze. Hij keek naar het erf. Emiel stond te vegen. Stormblaze zuchtte diep.
"Stormblaze!" Stormblaze spitste zijn oren. Jayro was er weer! Stormblaze hinnikte en galoppeerde naar hem toe. Jayro wreef in zijn ogen en gaapte. "Kom je, Stormblaze? Ik moet wakker worden!", zei hij. Stormblaze ging graag mee, na een hele nacht alleen hebben gestaan. Hij had gelukkig wel kunnen kletsen met de andere paarden, maar had Jayro gemist. Zou Jayro lekker geslapen hebben in zijn nieuwe huis? Stormblaze gaf Jayro een kusje. Jayro moest lachen. Stormblaze liep met hem mee naar de poetsplaats. Het sneeuwde. Emiel kwam erbij staan met Charlie. "Wil je graag met Jayro op buitenrit?", vroeg Charlie aan Stormblaze. "Ja heel graag!", brieste Stormblaze. Charlie knikte. Jayro zadelde Stormblaze na het poetsen op en liep met hem de manege af. De manege ligt in het dorpje De Vrije Vogel. Er is super veel natuur. Stormblaze liep naar het bos. Het begon harder te sneeuwen. Stormblaze kon goed tegen de sneeuw en kou, dus liep lekker door. Maar hij voelde hoe Jayro steeds harder begon te trillen. Stormblaze keek op zich heen. Hij wist geen weg meer terug en het was donker, door alle sneeuw wolken in de lucht. Het sneeuwde steeds harder. Stormblaze snoof. Jayro trilde. Stormblaze stond stil. Jayro moest gaan lopen. Dan kreeg hij het warmer. Jayro steeg af en liep met Stormblaze door de sneeuw. Stormblaze tikte Jayro aan. Hij schrok ervan. Jayro voelde echt koud! Stormblaze keek achterom. Jayro stond stil. Stormblaze tikte hem aan. Jayro reageerde niet meer. Stormblaze snoof. Wat moest hij doen? Jayro viel plots achterover. Stormblaze keek geschrokken om zich heen. Hij wist dat dit niet goed was. Stormblaze dacht na. Hij kon wegrennen, of iemand om hulp roepen. Maar hij koos voor iets, wat misschien ook voor hem gevaarlijk kon zijn. Stormblaze kreeg het voor elkaar op het zadel van zich af te halen. Hij pakte het dekje vast en legde het over Jayro heen. Hij ging naast hem liggen en snoof in zijn gezicht. Hij legde zijn hoofd op Jayro. Jayro moest warm blijven. Stormblaze had het koud, maar bleef liggen om Jayro warm te houden. Hij hield alles in de gaten en als hij wat hoorde, hinnikte hij zo angstig als hij kon. Langzaam werd het steeds donkerder. Stormblaze spitste zijn oren. Hij hoorde ver in de verte iets en zag iets bewegen. Stormblaze snoof.
Stormblaze zag een lichtje door de bomen schijnen. Hij hoorde gekraak. Stormblaze snoof. "Stormblaze, wij zijn het!" Meteen herkende Stormblaze de stem. Het was Charlie! Charlie kwam met de stalhulpjes Emiel en Nick naast hem staan. Nick pakte het zadel vast en aaide Stormblaze over zijn hoofd. Charlie gaf het dekje aan Emiel en tilde Jayro op. Hij wikkelde hem in een dikke deken en legde Jayro op de rug van Stormblaze. "Je bent dapper geweest, Stormblaze. Jij bent super stoer!", zei Nick zachtjes. Stormblaze stond voorzichtig op. Nick hield de teugels van Stormblaze vast. Emiel droeg het zadel en het dekje. Charlie liep voorop en scheen met de lampjes vooruit. Stormblaze kreeg soms wat gras van Charlie. Na een lange tijd kwamen ze aan op de manege. Stormblaze spitste zijn oren. Er stond een ambulance en Stormblaze zag de ouders, de broer en broertjes van Jayro. Nick liet Stormblaze bij de mensen halt houden. De ambulance tilde Jayro van Stormblaze zijn rug af. Nick liep met Stormblaze naar de stallen. "Charlie moet praten met de ouders van Jayro en de ambulance. Daarom mag ik je even onder het kristalbed zetten. Het kristalbed heeft zeven kleuren. De kleuren van de chakra's. De chakra's zijn de energiepunten. Jij hebt ze, ik heb ze, Jayro heeft ze, iedereen heeft ze. Het kristalbed brengt de chakra's in balans en zorgt voor ontspanning. Verder verwerkt het ook trauma's. Kijk. Dat is het kristalbed." Nick stond stil. Stormblaze rook eraan en ging eronder staan. Hij maakte zich zorgen om Jayro. Ondertussen was het al half één 's nachts. Charlie kwam naast Nick staan en aaide Stormblaze zacht. "Jayro is oké, Stormblaze. Hij was onderkoeld. De komende dagen moet hij herstellen, maar je mag elke dag even langs. En zijn broertjes zorgen nu voor jou.", zei Charlie. Stormblaze was opgelucht. Hij werd in de stal gelaten en kon zo de wei in. Maar Stormblaze wou niet. Hij schopte tegen de wand. Charlie keek hem aan. "Ik wil niet alleen blijven. Ik wil dat Nick bij me blijft. Dan ben ik niet zo alleen.", zei Stormblaze. "Wil je niet naar buiten dan?", vroeg Charlie. "Nee." Charlie knikte. Na een kwartiertje lag er een luchtbedje op de grond. Nick legde de deken over zich heen en aaide Stormblaze zacht. De deuren van de stal waren dicht, voor deze ene keer. Stormblaze nam een hapje van het hooi. Nick ging liggen. Stormblaze vond het fijn dat Nick in de buurt was. Helaas geen Jayro, maar Nick was ook lief. Na een tijdje keek Stormblaze naar Nick. Hij sliep. Stormblaze zuchtte. Hopelijk was Jayro snel hersteld.
Er was een maand voorbij. Jayro was hersteld. Jayro aaide Stormblaze zacht. Stormblaze duwde zijn hoofd tegen hem aan. "Zonder jou, was ik nooit zo snel hersteld. Je hebt mij gered. Je bent de stoerste van de wereld. Ik hou van jou, Stormblaze. Je bent de allerliefste van de wereld! Ik hou van jou, allerliefste Stormblaze.", fluisterde Jayro.
Comments